بازی درمانی

         باسمه تعالی                                                                                                     موضوع: بازی درمانی

نکاتی در زمینه ی بازی:                                                                                                1- بازی به معنی تلاش ، فعّالیّت لذّت بخش ، خوشایند و تفریح می باشد.                                     2- بازی برای رشد همه جانبه ی کودک ضرورت دارد.                                                       3- در خلال بازی می توان به بسیاری از ویژگی ها ، مسائل و رشد کودک پی برد.                      4- کودک از طریق بازی به بروز احساسات و رویاهای خود می پردازد.                                       5- کودک از طریق بازی استعدادهایش را شکوفا می سازد.                                                     6- کودک از طریق بازی کنترل به موقع اعمال و حرکات خود را می آموزد.                                7- کودک از طریق بازی ترس هایش را ظاهر ساخته و برای زندگی خود برنامه ریزی دارد.                8- کودک از طریق بازی چیزهای تازه می آموزد.                                                                 9- کودک از طریق بازی به تقویت حواس می پردازد.                                                            انواع بازی از دیدگاه ژان پیاژه: مهارتی/نمادین/باقاعده                                                     بازی های مهارتی: کودک از طریق این بازی ها به رشد اعمال و حرکات موفّق می شود. مثلا یک کودک با سوار شدن بر تاب علاوه بر احساس لذّت و شادی، یاد می گیرد که روی تاب چگونه کنترل خود را حفظ کند.                                                                                                                  بازی های نمادین: کودک در سنین 2تا5سالگی از طریق این نوع بازی ها با بهره گیری از تخیّل، واقعیّت اشیای در دسترس را تغییر داده و به گونه ای با آن ها برخورد می کند که گویا واقعّیت دارند. در این نوع بازی ها، کودک از محدودیّت های محیطی رها گردیده و به آرزوهایش جامه عمل می پوشاند. به عنوان مثال: کودک ممکن است بر قطعه چوبی سوار شده و آن چنان عمل کند که گویی بر ابر سوار شده است.                                                                                                                 بازی های با قاعده: از 4تا7سالگی مشاهده می گردد. کودک از این طریق، مشارکت ، همکاری ، رعایت حقوق دیگران و قوانین اجتماعی را یاد می گیرد.                                                              اهداف مورد نظر در بازی:                                                                                         1- رشد شخصیّت                                                                                                   2- شناختن جهان پیرامون و آموختن اخلاق نیکو و صفات اجتماعی پسندیده.                               3- فراهم آوردن موجبات شادی و لذّت و انبساط خاطر کودک.                                                4- یاد دادن همکاری، نوعدوستی و اطاعت از قوانین به کودک.                                             5- گسترش دامنه ی تجسّم و تصوّر در کودک.                                                        6- آشنایی کودک با مشاغل گوناگون.                                                                              7- یادگیری روش زندگی و سازگاری با دیگران.                                                                   8- یادگیری داد و ستد اجتماعی و مقیّد شدن به رعایت قوانین.                                نکته(1): انتخاب نوع اسباب بازی نیز در رشد کودک مهم است. زیرا باید متناسب با سنّ و توانایی کودک باشد.                                                                                                                 نکته(2): بازی متداول ترین وسیله برای بیان عقیده و ابراز احساسات کودک می باشد.       نکته(3): در تمامی روش های بازی درمانی، کودک باید از زمان پایان جلسه بازی مطلع باشد.             نکته(4): قوانین و محدودیّت های بازی باید در اوّل جلسه بازگو گردد.                                       نکته(5): برای کودکان دارای مشکلات و ناسازگاری های اجتماعی، شرکت در بازی های درمانی گروهی مناسب است.                                                                                                        نکته(6): برای کودکان دارای مشکلات عاطفی، بازی درمانی فردی مناسب می باشد.                    نکته(7): بازی درمانی گروهی معمولا از 5تا8 کودک تشکیل می گردد.                                       نکته(8): جلسه ی بازی درمانی گروهی معمولا 45 تا 60 دقیقه طول می کشد.                           اصول بازی: (در بازی درمانی)                                                                               الف) باید رابطه ی حسنه با کودک برقرار شود و کودک بدون قید و شرط مورد پذیرش قرار  گیرد.                                                                                                                    ب) به کودک آزادی عمل داده شود.                                                                               پ) فضا و مکان بازی مناسب و آرام باشد.                                                                     ت) کودک به تلاش و فعّالیّت تشویق گردد.                                                                   ث) کودک به خاطر اشتباهاتش مورد سرزنش قرار نگیرد.                                                      ج) قوانین برای بازی های کودکان ساده و قابل درک باشند.                                                  چ) به گفتار و احساسات کودکان ضمن بازی کاملا توجّه گردد.                                            ح) مدّت و زمان بازی متناسب با سنّ کودکان باشد. 

منبع: کتاب فنون و روش های مشاوره دکتر شفیع آبادی

تهیّه و تنظیم: مسعود علائی-سرگروه پایه ی پنجم ابتدائی- شهرستان تالش-آذرماه 93