نکاتی در زمینه ی وقف

به نام خدا

علائم وقف

مسأله وقف و وصل و ابتدای صحیح عبارات قرآنی از ضروریات تلاوت قرآن مجید است. چه بسا در اثر عدم توجه به این مهم، معانی آیات الهی مخدوش گردد. اما از آنجا که اکثر مردم به زبان عربی و مفاهیم قرآن آشنایی کافی ندارند، غالباً در انتخاب محل صحیح وقف و ابتدا دچار مشکل می شوند ؛ لذابرای رفع نسبی این مشکل علاماتی وضع گردیده است که برخی ازمهم ترین این علائم(رموز وقف ) بدین شرح می باشد:

 ( م ) = وقف لازم

  وقف الزامی است و در صورت وصل، احتمال تغییر مفهوم جمله زیاد است.

 ( ط) = وقف مطلق

  تأکید می شود وقف کنید. چون موضوع مورد بحث تمام است.

 ( ج ) = وقف جایز

 هم می توان وقف کرد هم می توان وصل نمود.

 ( ز ) = وقف مجَوَّز

 مانند وقف جایز است. البته وصل آن بهتر است.

 ( ص ) = وقف مرَخَّص

 به خاطر طولانی بودن جمله و کمبود نفس، رخصت داده می شود وقف کنید و سپس ازکلمه بعد ابتدا نمایید.

 ( لا ) = وقف ممنوع

 نباید وقف کرد. اگر به طور اضطراری مجبور شدید وقف کنید حتماً برگردید و مجدداً وصل نمایید.

( قلی )

وقف بهتر از وصل است.

( صلی )

وصل از وقف بهتر است.

وقف برپایان هرآیه حتی اگر جمله ناقص باشد سنت نبوی(ص) است. هر چند دراین مواردوصل آیات بهتر است.

مسعود علائی- سرگروه پایه ی پنجم ابتدائی- تالش