ضرب المثل های ایرانی

به نام خدا

ضرب المثل های ایرانی

سال به دوازده ماه ما می بینیم یکدفعه هم تو ببین ! سال به سال دریغ ازپارسال ! سالی که نکوست ازبهارش پیداست!              سبوی نوآب خنک دارد ! سبیلش را باید چرب کرد ! سخن خود تو کجا شنیدی، اونجا که حرف مردمو شنیدی !     سر بریده سخن نگوید !      سر بزرگ بلای بزرگ داره !       سر بشکنه در کلاه، دست بشکنه در آستین ! سر بیگناه، پای دار میره اما بالای دار نمیره ! سر پیری و معرکه گیری !  سر تراشی را از سر کچل ما میخواد یاد بگیره !     سر را با پنبه میبرد !     سر زلف تو نباشد سر زلف دگری !       سرش از خودش نیست .     سرش به تنش زیادی میکنه !                           سرش به کلاش میارزه !      سرش بوی قرمه سبزی میده !       سرش توی لاک خودشه !     سرش جنگه اما دلش تنگه !     سرقبری گریه کن که مرده توش باشه !     سرکه مفت ازعسل شیرین تره!     سرکه نه درراه عزیزان بود-بارگرانیست کشیدن بدوش !((سعدی ))     سری که عشق ندارد کدوی بی بار است .    (( لبی که خنده ندارد شکاف دیوار است ... ))       سگ بادمش زیر پاشو جارو میکنه !     سفره نیفتاده یک عیب داره ! سفره افتاده هزار عیب !           سگ پاچه صاحبش را نمیگیره !     سفید سفید صد تومن، سرخ و سفید سیصد تومن،     حالا که رسید به سبزه هر چی بگی میارزه !     سگ را که چاق کنند هار میشه !     سگ زرد برادر شغاله !     سگ نمک شناس به از آدم ناسپاس !     سنگ بزرگ علامت نزدنه !     سنگ کوچک سر بزرگ را میشکنه !        سواره از پیاده خبر نداره، سیر از گرسنه !     سیب سرخ برای دست چلاق خوبه ؟!              سیب مرا خوردی تا قیامت ابریشم پس بده سیبی که بالا میره تا پائین بیاد هزار چرخ میخوره ! سیبی که سهیلش نزند رنگ ندارد ! (( تعلیم معلم بکسی ننگ ندارد ))                  سیلی نقد به از حلوای نسیه ! تهیّه و تنظیم: مسعود علائی/سرگروه پایه ی پنجم ابتدائی-تالش