جمع بستن اسم ها در زبان فارسی

به نام خدا

(جمع بستن اسم ها در زبان فارسی)

در نام مکان ها علامت ((ان)) نشانه های جمع نمی باشند.                

 مانند: اصفهان/کردستان

هرگاه ((ان)) جمع را از انتهای کلمه برداریم، باید مفرد آن باقی بماند. در غیر اینصورت، ((ان)) نشانه ی جمع نیست.    

مانند: بستان کلمه ی مفرد است و ((ان)) را نمی توانیم از آن جدا کنیم.

در برخی موارد ((ان)) در آخر کلمه ها بر مفهوم زمان و مکان دلالت می کند. و نشانه ی جمع نیست. مانند: سحرگاهان و گیلان

وقتی آخر کلمه ای ((ه)) بیاید و ((ه)) صدای ((ٳ)) ندهد، بهتر است در موقع جمع بستن با ((ها)) ها به آن بچسبد. مانند: چاه + ها← چاهها.

وقتی آخر کلمه ((ه)) بیاید و ((ه)) صدای ((ٳ)) بدهد، بهتر است در موقع جمع بستن با ((ها)) ه به ها نچسبد. مانند: موزه + ها← موزه ها

درجمع بستن بعضی ازکلمه هاکه اززبان عربی واردزبان فارسی شده اند از ((ات)) استفاده می کنیم. مانند: خطر+ ات ← خطرات

جمع بستن کلمه هایی که در اصل فارسی هستند با ((ات)) کاملاَ نادرست است.

مانند گزارش + ات ← گزارشات که بهتر است از گزارش ها استفاده کنیم.

(تهیِّه و تنظیم : مسعود علائی- سرگروه پایه ی پنجم ابتدائی- تالش)