سخن اوّل

     یاد دارم در غروبی سرد سرد                        می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد

داد می زد کهنه قالی می خریم                   هر چه داری جنس عالی می خریم

کاسه و ظرف سفالی می خریم                   گر نداری کوزه خالی می خریم

اشک در چشمان بابا حلقه بست                عاقبت آهی کشید، بغضش شکست

با تشکّر